معنی زمین باکره

رمان گابریله دانونزیو

(کِ رِ) [ع. باکره] (ص.) دختر، دوشیزه.

باکره. [ک ِ رَ / رِ] (از ع، ص) دوشیزه. دختر مهرنشکافته. نابسود. (یادداشت مؤلف). زنی که مرد ندیده و بکارتش باقی باشد. (ناظم الاطباء). و رجوع به باکره شود. || بمجاز دست نخورده. پاک. پاکیزه:
چون دست و پای پاک نبینمت جان و دل
این هردو پاک بینم و آن هر دو باکره.
ناصرخسرو.

پوپک، دوشیزه

بتول، بکر، دختر، دوشیزه، عذرا، ناسفته،
(متضاد) بیوه، زن

عذراء

عذراء

vergine

دختری که هنوز شوهر نکرده، دوشیزه،

دوشیزه

تانیث باکر، دوشیزه، زن نارسیده، زن مرد ندیده، پاک

غربد

Jungfa.ulich [adjective]

Marie

زمین

335